Życie ze stwardnieniem rozsianym to nie wyrok. Lecz czy mamy tego świadomość? Wśród chorych są zarówno idealni rodzice, jak i idealni pracownicy. Czy SM musi ich dyskwalifikować? Czy ludzie zdrowi mają prawo utrudniać im aktywne życie na starcie? W maju ruszyła kolejna, IV już edycja kampanii „SM – Walcz o siebie”.

Do tej pory, w ramach kampanii „SM – Walcz o siebie” udało się do pewnego stopnia przełamać stereotyp osoby ze stwardnieniem rozsianym jako osoby starszej, przykutej do wózka. Coraz więcej Polaków ma świadomość, że ta choroba dotyka osoby młodsze i że może mieć zróżnicowany przebieg. Aż 81% Polaków zgadza się, że przy odpowiedniej terapii osoba chora na stwardnienie rozsiane może funkcjonować równie sprawnie i efektywnie jak osoba zdrowa. Według badań przeszło dwie trzecie (69%) badanych jest zdania, że osoba chora może być równie dobrym pracownikiem jak osoba zdrowa, a 58% - że może ona funkcjonować tak, że osoby z otoczenia nie wiedzą, że jest ona chora.

Więcej na: http://www.sm-walczosiebie.pl/o-kampanii/

W załączeniu opracowanie „Społeczno-ekonomiczne skutki stwardnienia rozsianego (SM) w Polsce (Biała księga)”. To kolejny raport badawczy, który jest efektem kilkumiesięcznej pracy ekspertów Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego w Warszawie.